twilight

[twilight]

ESANS...

Dokunduğun her eşyada kokun var,
Gülerek bakmasa da her ne kadar gözlerin...
Her hatırada,her anıda sen varsın,
Eşyaların dili yok ki anlatsın,ki bende özledim!

Eski resimlerimize göz attım,
Halen bir pırıltı,halen bir şatafat yakıyor bak!
Gözlerin bile alamıyor kendini benden;
Ben gururumdan dönmem,sen bari inadı bırak!

Haydi şimdi,reddet sevdiğini,
Gel de şimdi,söyle sevmediğini...
Anla artık,sana ihtiyacım var,
Koltukta halen,esansının kokusu var!

[twilight]

DİP!

Korkular insanı olgun mu yapar?
Yoksa yaşlandırır mı biraz?
Korktum... Konuşmaktan da susmaktan da...
Yeri geldiğince konuşamadım,
Birisi sus dedi,kuralcı tavrıyla!
Yeri geldiğinde susamadım,
Bu sefer de bünyem yetmedi susmaya!
Kelimelerim büzüştü dudaklarımda,
Kinimi kusuverdim satır satır,
Mektuplarımda!

Zaten en dibindeysen hayatın daha nereye kadar düşebilirsin?
Yukarılardan nasıl görünüyorum,bana söyler misin?

Kaygılar insanı daha çok mu yorar?
Yoksa dinlendirir mi o puf koltuğunda?
Hayat cidden kadife kumaş gibi mi,
Armut piş ağzıma düş mü yaşamaya alıştık,ne?
Şüphelenirsin her şeyden...
Havadan... Sudan... Vardan... Yoktan...
Ondan... Bundan... Bana ne ondan bundan? Senden!
Kendinden şüphelenirsin,niye ben varım,ben neyim,kimim ben...
Kaygılar seni yargılar mı? Yoksa tüm yargıların birer kaygıdan mı ibaret?
Bunu da düşünürken bile kaygılanırsın... Şizofreniye bağladığından!

Zaten en dibindeysen hayatın daha nereye kadar düşebilirsin?
Yukarı baktığımda seni göremiyorum,bir şöyle gider misin?

[twilight]

Ne Fark Eder?

Saniye saniye bitmiş dakikalar,
Saatler su olmuş,bardaktan taşmış,
Günler çuvala girmiş,haftalar kaçmış,
Yıllar dersen bir an gibi,gelip gitmiş...

Artık büyüdük çocuk değiliz,
Kandırmayalım bir birimizi...
Ne fark eder,aşk olsa ne,olmasa ne?
Yeni bir aşka yelken açabiliriz!

Seviyorsa söylemeli,
Kalp bu,hop oturup,hop kalkıyor...
Ama sevmiyorsa da unutmalı,
Gönül ferman dinlemiyor!

[twilight]

RENGARENK UÇURTMALAR

Ayrılık için hiç iyi bir mevsim değil,
Gel yazı bekleyelim,ne kış ne bahar değil...
Nasıl olsa yine ertelerim mevsimleri;
Ölüm ayrılıktan da güzel...
Bir kaç adımına bırak ellerimi,
Özleyelim ama ölmeyelim!

Seviyorum diye bağırayım,
Koşarak gelip sarılayım sana...
Ellerini tutayım,öpeyim sonra!
Beraber gidelim sevdiğin parka,
İnan ki ayrılıkların zamanı değil...
Ya hiç belki sonra!

İlla ayrılmak mı istiyorsun,bak sana ne diyorum,
Gidelim bir parka,rengarenk uçurtmalarımız olsun...
Uçuralım onları,geri dönerlerse bende kalsın ellerin,
Dönmezlerse istemem gelmelerini,olsun yedi kat ellerin...

[twilight]

ZAMAN ZAMAN...

Bir yaş daha mı aktı,
Göz pınarlarına?
Bir gün daha mı geçti,
Takvimlerinden?
Bir sayfa daha mı attı,
Kader sana?
Bir gül daha mı koptu,
Dikenlerinden?

Bir aşk daha mı kazındı,
Mezar taşına?
Bir el daha mı koptu;
Ellerinden?
Bir düş daha mı gördü,
Seven adeta?
Bir gündüz de mi çıkmaz,
Gecelerinden?

Ne aşk,ne sevgi kalır kalplerde,
Ne omuz,ne de saç teli düşer omuzlarına...
Zaman zaman,ağlamak gelir içinden,
Ne bahar,ne yaz gelir aklına!

[twilight]

EY DOST...

Sevgili günlük ne zamandır,
Sana anlatacaklarım vardı,doğru dürüst...
Çünkü bana en dost sensin...
Yaprağını kopartıp attığımda çürümezsin...

Sevgili günlük ne zamandır,
Sen benimsin ben de senin... Duygularıma tercümansın...
En büyük dost kalemim,
Ben yazdıkça sen derdimi elbet anlarsın...

Bir kaç sayfaya tüm her şeyimi sığdırıyorum...
Kim bilir başımdan ne geçmiş,kim bilir şu zamana kadar neler olmuş!
Ama kalemi içinden çıkarıp defteri kapattığımda,
Aslında ikimiz de bir... Sen de yalnız ben de yalnız...

[twilight]

SONBAHAR

Üşüyorum bırakma ellerimi,
Giydirme üstüme karanlık ayrılıkları...
Yoksan zaten ben hep üşürüm,
Saramaz hiç kimse yaralarımı!

Kah ağlarım,kah gülerim,kederime küfrederim;
Sonbahar beni taşıyamaz,vazgeçerim...
''Kah kızarım,kah küserim,ama hep geri gelirim'',
Demiştin ama bilirim bu sefer dönmeyeceksin...

Her ayrılık soğuk,her ayrılık donuk,
Yüzümde halen terk edişinin çizgileri var...
Hep kederli mi geçecek bana Kasım - Aralık,
Geriye dönersen her daim kapım aralık,yar...

[twilight]

GİDERİM...

Ayrılık kapımda belli,yüzün düşmüş yerlere,
İki lafın beli,kırılamayacak tarafımızdan...
Kelimeler dile düşemeyecek kalplerden;
Akıllarda kalan aşklar,soru işaretleri ile süslenecek!

Ne başı var,ne sonu;ayrılık,derin konu,
Ben istemem,o gidiyor,dinlemez enikonu...
O yar biraz,deli dolu,bitmez ki bu ısrarın sonu,
Kapıyı çarpıp gidince,bilirim,ikimizde de gözler dolu!

Giderim ben,sen zahmet etme,
Bilirim nefretini,ısrar etme...
Sevmeye,sevilmeye;
Giderim ben... Sen gitme!

[twilight]

İKİ DAMLA...

Bu gözden;iki damla yaş akınca,
Anla artık,içimde bitmeyen cenazeler...
Sen orada,uzakta;tek başına;
Düğünler yaparken;derbeder...

İş işten geçmiş,
İki damla yaş düşmüş...
Göz gözü aramış,
Aşk çoktan bitmiş!
Ne fayda,artık dönsen;
Selam sabah versen...
Artık,dönüş yok,bilmem,
Bitti mi bitti,anladım,kararımdan dönmem...

[twilight]

SEN HÂLÂ AYRI YERDE...

Yaslanmışım bir duvara bekliyorum,
Yerde gölgem,başımda ellerim...
Biliyorum dönmeyecek diyorum,
Ama hala bir umutla duada ellerim!

Yaşlanmışım,saçımdaki akları gözlüyorum,
Artık daha çok halka dolu gözlerim...
Zannetme ki ben seni;sadece özlüyorum,
Kızgınlıktan da pişmanlıktan da yolunu gözlerim!

Gelsen yanıma,bir dinlesem,
Kalbinin atışını,son defa!
Sonra başlasak senle,kaldığımız yerden,
Nefes nefese... Soluk soluğa...
Hiç mi özlemezsin sevdiğini,
Elim son defa dokunamaz mı yar eline?
Ben her an,ne zaman gelirsin diye beklerken;
Sen hâlâ ayrı yerde...