twilight

[twilight]

Yoksa...?

Ettiğin yeminlerden bu kadar mı çabuk vaz geçtin?
Önce vurup kırdın da sonra mı sabrettin!
Verdiğin sözleri bu kadar mı kolay unuttun?
Sen bu kadar mı beş para etmezsin!

Dava,aşk;suç,yalnızlık...
Nerede adalet,nerede eşitlik?
Hüküm ebedi;tutamadık mabedi!
Bu yaptığın adalet dilinde rezillik!

Hiç doğru söylemedin mi yoksa,
Yalan mıydı sahi o söylediklerin?
Masal mı anlattın,varsa - yoksa;
Ben de sadece bir karakter miydim?

Doğru söyle,cidden masalın sonu nasıl bitti?
Pamuk prensestin,şimdi oldun kül kedisi!
Eskiden ben hep iyi kalpli periyi oynardım;
Şimdi oldum,dünyanın en kötüsü!

[twilight]

Fallara İnanmamak Gerek...!

Sen ve ben otururken bir parkta,
Masum,tertemiz,saf aşkımızla!
Bir falcı gelip baktı falımıza;
Fal tutmadı ama!

Aşk dedi,ikimizi gösterdi;
Yalan olmasaydı belki,ikimizi de örterdi!
Yalnızlığa değil bu sitemim,
Sadece sana!

Yüreğini aşka salmış gencecik bir adamı;
Mahvettin ister istemez,muhteşem hayatımı!
Fala inanma,falsız da kalma demişler;
Haklılarmış oysa!

[twilight]

Anlayamaz Kimseler!

Derdim,tasam,kederim büyük!
Çoktan büyüdü,o mutlu çocuk...
Zevkim,sefam,mutsuzluğa döndü,
Sen de yaptın ya,bana kötülük!

Övdüğüm yar,ellere mi gitti?
Sövdüğün kişi,bak herkese küstü!
Anlayamaz kimseler ah kavrayamaz;
Aşk zannettiğim masal,çoktan bitti!

Bir kez daha ayrılık kazandı;
Belki de ayrılık,en iyi kaderi yazandı!
Ne vardı ki,ellerimizden kaydı;
Azalmadı,çoğalmadı,yerinde saydı!

[twilight]

Hayat!

Bir gün varsan,bir gün yoksun...
Dünün uymaz,bu gününe!
Bu gün açsan,yarın toksun...
Sürer bu mücadele,ölümüne!

Köprüden geçene kadar,
Dersin ya kötüye,iyi!
Anlarsın ya o aslında,
Çok kötü biri!

Seçmesi kolay değil bu zamanda,iyiyi - kötüyü,
Gitmesi sorun değil bu devirde,öteye - beriye!
Bilmesi mühim değil bu dünyada,kabahati - özürü,
Gelmesi şart değil bu alemde,gittiğin yerden geriye!

Hayat böyle işte...

[twilight]

Cinler!

Sevgini ört üstüme,kumdan farkı kalmasın,
Güneş gibi doğ tenime,sıcak olsun ama yakmasın!
Ben zaten yandım!

Engin bilgini anlat bakalım,zeki misin,değil misin,
Sevdin beni diye bir ateş yakalım,gidiyorsun ya,emin misin;
Ben buna çok güldüm!

Ben senin için şarkılar yazdım bak;
Hatta ağıtlar yaktım,sende yak!
İstersen yöresel bir türkü çak!
Ben dinlerim.

Gün benim,gecem senin olsun yar;
İstersen gülümse,istersen de koynuna sar!
Ama biraz acele et,benim de sinirlerim var!
Vardır cinlerim.

[twilight]

Yalanını Yerler!

Hani çok seviyordun beni,
Herkesten farklıydım,değil mi?
Verdiğin sözler demek bir bir çiğnendi,
Yalanların,rakı sofrasına mezeydi!

Benim gibi sevene,''aşık'',
Senin gibi gidene,''yalancı'' derler.
Verdiğin sözlere,kanmaz bilenler!

Seninle yaşamaya ''ömür'',
Senin o şeytani gözlerine ''kömür'' diyenler;
Var ya...Onların yalanını yerler!

[twilight]

Bavul!

Yazamam her şeyi satır,satır,
İstersen tarihi maziye yatır!
Demişsin ki,''Benim gül gibi tenim,
O geri döner,ben buna eminim.''
Kalmadı ki sende birazcık hatır!

Anlatamam her şeyi taksim,taksim,
Çok şükür belli,farklı değil,tersim,yüzüm!
Demişsin ki,''Ben O'nsuz yaşayamam,
O olmadan ben,bahar değil,güzüm!''
Gitmeden,düşünecektin!

Ben geri gelmeyeceğim,
Aksini sakın düşünme!
Artık seni sevmeyeceğim,
Avucunu yalarsın!

Sen yine de vazgeçme,
Bir gün yolda karşılaşırız!
Belki bir gün olur da,
Bavulumu toplarsın!

[twilight]

Çok Mu?

Ben aşkla adeta,yorgan döşek depreşirken,
Senin kalbinle,mecaz anlamda sevişirken...
Sen arkamdan planlar çevirdin,
Bin bir kadehler,şişeler devirdin!
Gözümden düştüğün yetmezmiş gibi,
Eveleyip güveledin,iki kelime edemedin!
Ben sana bu kadar aşıkken!

Benim kalbim kırıldı çoktan,
Sebep belli,tamamen yoktan!
İş işten geçti,yay ayrıldı oktan...
Bir de o masum ifaden yok mu?

Masummuş kediden,özgürmüş kuştan,tatlıymış foktan,
Kimyası yoktur aşkın,belli değildir oktan!
Daha yeni yeni,çıkabilmiş şoktan...
Ben çok üzüldüm,o da üzülsün biraz,çok mu?

[twilight]

Damar!

Çok acıdı mı canın,
Bastığımda aşk damarına?
Yorduğun gibi çıktı mı,rüyaların,
Kavuştun mu gerçek dünyana?
Senden bulamadığım aşkı ben,
Bağışladım,aşıklar yararına!

Çok kırıldı mı kalbin,
Seni yolda görüpte tanımayınca?
Gerçekten küstün mü yani,
Seni ''gerçek sevgili'' sanmayınca?
Sen de bilirdin ki hani,
Seviyordum seni, başkalarına kanmayınca!

Mahvettiğin bu kalbim bak,
Sonunda birini buldu!
Sabrettim çünki aşk,
Zaten kendini bilirdi...

Ağlamana gerek yok,
Adımı anma,bu aşk öldü!
Ölenin arkasından konuşulmaz,
Bize böyle öğretildi!

[twilight]

''İsimsiz Şarkı!''


Güneşin doğduğu vakit,
Gözlerim açılır aslında karanlığa!
Gecenin bittiği vakit,
Bana gerek yok aslında,
Bu sitemim,İstanbul'a!

Sabrın bittiği zaman,
Susar mı diller,sessizliğiyle övünür mü?
Kalbin küstüğü zaman,
Kanar mı eller,dizler dövülür mü?
Beni yalnız,İstanbul anlar!

Ah,sevdiğim şehir...
Hani o,hiç göremediğim!
Varıpta,gezemediğim...
Susupta,dinleyemediğim,
Martılar!

Ah,gördüğüm zaman,
Sana nasıl sarılayım?
Sen beni öyle sımsıkı tut ki,
Ben bırakırsam bile sen bırakma,
Kıskansınlar...O'nlar!

Aslında hiç mutlu bitmezmiş,
Bu filmlerde,sonlar!