BUNDAN SONRAKİ GECE

 Bu gece; her şeyden farklıydı.
Hava, parçalı bulutlu, ya yağdı, ya yağacak...
Sen de, göz kaçırmalar, derin sessizlik...
Adeta üzerimize ayrılık yağdı.
Kıyafetlerini topladın bir bavula,
Engel olmadım, çalışsam da olamazdım zaten...
Bilirim, sen bir şeyi yapmak istersen, yaparsın.
Evet, yaptı.


Bu kapıdan bir hışımla çıktı, sığdırarak ağzına o cümleyi;
''Sen daha iyilerine layıksın...'' sanki gerçekmiş gibi...
Ben senden daha iyisini bulamam ki, yok ki...
Ama, O'nun için, varmış...
''Elveda'', çocukluğumdan beri, en sevmediğim cümleydi,
Sahi neden elveda? ''Görüşürüz'' varken...
En azından ucu tam kapanmamış olur, beklerim ben,
Geleceğimi çalıp götürürken, gideceği varmış.


Bu gece... işte, bu gece, tüm bu yaşananlar.
Koskoca bir roman, hafif kalır yanında,
Zaten tek tarafımdan okunabilir, başkasına ağır gelir, dokunabilir.
Eğer atlayabilirsem, atlarım belki, köprüye kadar gidip...
Ama dur belli mi olur, belki atlatırım; ta ki bundan sonraki gece gelene kadar;
Eğer atlatabilirsem, soğuk bir duşa girip,
Sıcak bir kahve hazırlayıp, ağlayacağım arkasından...
Sonrası, bir kaç teselli telefonu, bir kaç anti depresan... ama ne işe yarar!