PAMUK ŞEKER

O, tam bir tımarhane kaçkını, zaten beni bulsa akıllısı;
Neticede, öncekinden daha iyiydi, ama daha deliydi...
Pamuk şeker rengi saçları vardı, pembe pembe hayaller kurardı;
Pembe panjurlu evimiz olacaktı, hayata çok pembe gözlüklerden baktı!

Kendisi kafasında evimizi kurmuştu, biri oğlan biri kız, iki çocuğumuz doğmuştu;
Oğlan tam bana benzemişti, kız tam ona benzemişti; aman Allah benzetmesin...
Olmadı... Kısmet, buraya kadarmış...


Onu rengarenk gökkuşaklarında bıraktım;
Düş bahçesinin en zirvesinde...
Çünkü benim gerçeklere ihtiyacım vardı;
Yaşayamam hayallerin ortasında!

Ona bembeyaz kıyafetler giydirdim;
En sevdiği çiçeklerden, taç yaptım...
Ve, ''git'' dedim; ''hayalindeki erkeği bul'';
Ben düş yolundan, gerçeğe saptım.