-
KALPSİZ KADIN !
Bir mevsimin sonu, diğerinin başı,
Günlerden salı, bir akşam üstü...
Keyfim yerinde, kalbim seninle,
Acılar derinde, bırak derin kalsın!
Aşıklar caddesi, cennet bahçesi,
İzliyorum el ele, dolaşan sevgilileri...
Sevdiğim kadın, ayrılığı andın,
Batsın adın, sana nasıl kandım?
Bu aşk dedikleriyse eğer, ben yokum, ben yokum,
Kalpte sana ait bir şey kalmadı, açık olsun yolun...
Bensiz devam et, tek istikamet, başka bir adam;
Kalpsiz kadın, söyle; ben seni, nasıl unutacağım?
-
KALBİNİN BAŞ KENTİ
Tamam, bitti, açıklaması yok,
Hiç bir şey düzelmeyecek, neticede!
Ne ben haklı, ne de sen;
Suçlular bir anda kayıplara karıştı, her halde!
Beni terk edişinin sebebi yok,
Kesin vurmuştur yine kıyılarına rüzgar...
Ara sıra eserler sana böyle, her halde;
Güneşini göremedik zaten; olduk tarumar!
Yani şimdi, seni eller aldılar, tebessümüne, yeni bir renk kattılar;
Kalbinin baş kenti de değişti çoktan; orada daha kalabalık insanlar!
Yani şimdi, seni benden aldılar, gülüşüne yepyeni kentler kurdular;
Beni de deniz aşırı, bir yere attılar; gelir, seni görürüm diye kudurdular!
-
KUKLALAR - '' ACI RAP SENDROMU ''
Küçükken hayallerim vardı, binlerce;
Tek tek, yapmaya çalışsam, tonlarca...
İkisinden biri gerçek olsa keşke,
Taşınsam, saydam bir köşke...
Hayaller, izmarit olup, kül tablasına basıldı;
Hepsini tek tek topladım, hayallerime kazındı...
Onlarca gül, onlarca kan gölüne döndü;
Çocuktuk, büyüdük, ayırdık iyiyi, kötüyü.
Kabuslar görürken, ben bir bebektim;
İnanabilseydim insanlara, günahsız melektim...
Bir bir, günahlara, karanlığa bulandım;
Belki de, şeytanlardan; en büyük olandım!
Kalpler, kırık dökük, ellerimde kalmışlar;
Akıllar, açık saçık hayallere dalmışlar;
İnsanlar, bir bir kötü oldu, suçum ne?
Kalpler, haritaysa; aşıklar, hangi yöne?
Hayat, hepimizi kukla etti, biz uyduk onlara;
İnanamadığımız sonlara, birer birer adım attık...
İster ona, kıyamet de; istersen; büyük bir ziyafetle;
Bir birimizi yiyelim; acının dibine zaten battık!
-
DEVAMI VAR...
Bu kaçıncı acı çekişim, bu kaçıncı yalnız kalışım;
Bu kaçıncı aşka küsüşüm, bu kaçıncı hüzne dönüşüm...
Bu kaçıncı ayrı yatışım, bu kaçıncı seni anışım,
Bu kaçıncı arayışım, bu kaçıncı meşgule atışın?
Bir kere bile mutlu edemeyecek misin beni?
Bir gün, bir saat, bir dakika bile, en azından?
Bir nebze bile güldüremeyecek misin beni?
Büyük bir kahkaha olmasa da, tebessümüm olsan?
Ama yok... Yapamıyorsun...
Sen mutlu edemiyorsun,
Hep küstürüyorsun, ağlatıyorsun,
Belki gizli gizli de aldatıyorsun!
Ah ne biliyim... Nasıl inanayım...
Nasıl güveneyim... Anlamadım!
Tek bildiğim, devamı var, acıların;
Bitmedi, bitmeyecek, göz yaşlarım.
-
KÜÇÜK ADIMLAR...
Düştüm... Kalkarım... Peki, ya sonra?
Öldüm, bittim... Bu kaçıncı, bitmez asla!
Senin savaşın benle, benimki savaşla;
Beni bitirebilirsen ne ala, ama bitmem, anla!
Düştüysem, kalkarım, sürünürüm, toplarım,
Küçük adımlar, büyük koşulardan öncedir, inanırım.
Savaşlara katılırım, yaralansam da, yakalanmam,
Yarınlara inanırım, intikamlara da, öcümü alacağım!
* * *
Sen bundan sonra beni, anca rüyanda görürsün,
Rüyanda da göremezsen artık, şansına küsersin...
Kalbi olmayanı söyle, kim ne yapsın?
Umarım, şanına yakışan olur da, aşksızlıktan ölürsün!
-
UMUDUN BİTTİĞİ YER...
Seni kandırmaya çalışmayacağım, yapamadım, pes ettim;
Aşkı anlatmaya da kalkışmayacağım, anlatamadım, sustum.
Seni mutlu etmeye çalışmayacağım, güldürdüm, ağladın,
Beni anlamaya da çalışma sakın, anlatırsam, anlamazsın!
Senle ben, anca sizle biz oluruz;
Ne düşmanız ne de dostuz...
Merhaba - merhabadan ibaret,
Sırra kadem aşkta, iki sıradan mahkumuz.
Umudun bittiği yerde, görüşelim mi?
Şu merhabayı, iki çift söze değişelim mi?
Memnun kalmazsak, kestirip atıveririz;
Bu gün tutkuyla sevişip, yarın hırsla, dövüşelim mi?
-
AKIL ALMAZ!
Bu ayrılık nasıl bir şey, hiç aklım almaz;
Yemeden, içmeden kesildim; saatten haberim yok...
Aklımdan o bir an bile mi çıkmaz,
Bilememiştim şu ana kadar sevdiğim, bu kadar çok!
Nasıl bir şeymiş bu ayrılık, anlayamadım;
Ne suçlu olan O, ne de kendisini aklayamadım...
Mutsuzluğumu; eş - dosttan da saklayamadım;
Bu kadar üzüleceğimi baştan hesaplayamadım!
Sensizlik ne acı, ne zor; yürek yakıyor;
Can sıkıyor, resmin baş ucumda, yüzüme bakıyor...
Anla, sensiz hiç bir türlü yaşanmıyor;
Kalpteki yerin ebedi; ruhum sensiz yaşlanıyor!
-
CİCİM AYLARI
Cicim ayları bitmeden; biteceğini sanmamıştım;
Erken biterdi, bilirdim; ama bir kaç yıl sürer sandım!
Zaten senden sevgili olmaz, aklın fikrin ayrılıkta;
Sevişirken bile ayrılalım diyen sendin; hatırlatırım!
Ama, sanmayın, o simsiyah, ben bembeyaz;
Annem haklı biraz, aklım havada bu yaz!
Görür görmez aşık olmayı adet etmişim;
Ama seni bilmişim, çok iyi bilmişim; çok bilmiş'im!
Tabii, dost kalırız; selam, sabah veririz,
Yanaktan öpüşür, az buçuk sarılırız...
İki mesaj atarız, bir birimizi ararız;
Ama onun dışında, bir birimize, zararız!
-
TEK DUYGUN; DUYGUSUZLUK...
Duygularını mı aldırdın; söyle, nereden?
Nasıl arınıyor, insan manevi duygularından?
Nasıl, insani duygularını bırakabiliyor bir kenara;
Nasıl bu kadar küstah olabiliyor bir insan?
Gerçi, sensen... Daha fazlasını da beklerim;
Gerçi, senden, daha fazla değilmiş ya hislerim!
Aşk, benim kitabımda yokmuş,
Güya, senin kitabında çokmuş...
Senin kitabın, hangi dilse, okuyamadım!
Ben, sevmemişim, sen sevmişsin,
Güya, ben kendimi severmişim, bir seni sevememişim;
Vay be, ben neymişim... Bir türlü adam olamadım!
-
BAY VE BAYAN YANLIŞ...
Yok ya, biz ilişki insanı değiliz...
Arkadaş bile kalamayız biz!
Hatta bizden uzaktan akraba bile olmaz;
Sürekli bir şekilde kavga ederiz!
Yok ya, biz aşk için yaratılmamışız,
Sadece, arkadaş bile kalamazmışız...
Hatta bizden, selam sabahlık, komşu bile olmaz;
Sürekli atışırız, kapışırız, savaşırız!
Sen ve ben, iki yalnız, ne bugün, ne yarınız,
Dünde kalmışız, hayatı yakalayamamışız!
Bay ve bayan yanlış, zamanında çok hata yapmış,
Aşk başkasına kalmış, bizler evlerinde, apışıp kalmış!