-
KÖTÜ DUYGULAR...
''Zamanla geçer'' dedikleri şeylerin hiç biri, zamanla geçmiyor,
Bu kader de ne kötü, benden başka kimseyi seçmiyor!
Uğramadığı kapılara, bir gün gitse ne olur?
Tanrı'm, bir günüm bile mi, mutlu geçmiyor?
Hayatıma dair, her şey mi anonim;
Kaybolan duygularımın mı esiriyim?
Vazgeçilen biri olacağıma, sanki yemin ettim;
Biraz mutlu olmak için, neler vermezdim!
Ayrılık denen şeyi keşke gömseler,
Hüzün denilen şeyi keşke dövseler...
Kötü kötü duygular dizilmişler sıraya,
Hayata geçemeden keşke ölseler!
-
VAR MISIN?
Şunun şurasında, ne kadar günümüz kaldı?
Yarına çıkacağımızın, imkanı var mı?
Neden mutsuz olmayı seçiyorsun;
Yarı yoldan dönüp, vazgeçiyorsun?
Kalbinde hiç mi, aşktan eser kalmadı?
Yoksa senin hiç mi kalbin olmadı?
Neden bensiz olmayı seçiyorsun;
Neden hayatımdan çekip gidiyorsun?
Yeni baştan denesek, söyle olmaz mı?
Hayat bize bir güzellik yapamaz mı?
Senle uyur, uyanırız, kalplerimiz bir sanırız;
Var mısın aşka tam da bugün, yarın geç kalırız.
-
Beni Boş Ver...
Seviyor muyum, sevmiyor muyum, sana ne?
Aşık mıyım, değil miyim, kime ne?
Sen takma kafanı bunlara, üzülürsün sonra,
Bak hayatına, bensiz de, yapabilirsin bence...
Hayat, benden ibaret değil, dünya benim etrafımda dönmüyor,
Dünyadaki tek erkek ben değilim, seni seven de elbet bulunur.
Zaten, sevgilin olmasa da olur, kimse aşksızlıktan ölmüyor;
Kimler geldi, kimler geçti dünyadan, aşk, öldürmeyen ama süründüren bir tutkudur!
Sen beni boş ver bence, giy, kuşan, en şık elbiseni,
Üzerine, o güzel kokunu sür, göster kendini...
Makyajını yap, güzel tonlarda, kışlık botlarını da giy ayağına,
Benim en sevdiğim halimle gezerken, kendini; beni boş vermeye ada!
-
İKİMİZE RAĞMEN...
Bak işte, bir gün daha doğdu...
Dünden ne eser kaldı şimdi?
Takvimden bir yaprak daha koptu,
Düne elveda...
Bugüne merhaba!
Bak işte, yine gece oldu,
Sabah, öğleni yakaladı...
Öğlen, akşamı kovaladı!
Günler geçecek daha;
Yaramız geçmeyecek!
İkimiz, aşkın değerini hiç bilemedik,
Varsa, yoksa, harcadık onu hep...
Sevgiyi de, aşkı da, tükettik,
Gelecek nesillere armağan bizden, bu nefret!
İkimiz, sevginin önemini bilemedik,
Yedik, içtik, şükredemedik aşka...
İkimize rağmen, halen dünyada aşk varsa;
Umarım bulunur bir kıymetini bilecek!
-
SON KEZ SARIL BANA!
O kadar iyi güzel günümüz oldu ki,
Hangisinden bahsedeyim?
Fotoğraflarda anlatıyor zaten,
İstersen o anılara seni hapsedeyim!
Bir keresinde bir denizin önünde, seni nasılda öpmüşüm...
Kim bilir belki birinci, belki de sonuncu öpüşüm...
Bir kare daha var, mutlu fotoğraflarda, gerçi arkalarda kalmış,
Seni sevdiğim kulaklarında, onlarca dek yankılanmış!
Ama o günler bitti çoktan, hatırlattığın için sağ ol, tekrar;
Ben o günleri unutmaya çalışırsam, kalbimi büyük bir efkar kaplar...
Gel hadi yamacıma, tut ellerimi, son kez sarıl bana, göreyim ela gözlerini,
İçime sarayım kokunu, git sonra, bırak bana o kadifemsi, pürüzsüz özlemini!
-
ÖLÜM BİZİ AYIRANA DEK!
Nasılsın? Alıştın mı yalnızlığa?
Ben pek alışamadım, benden söylemesi...
Görüştüğün biri var mı, seni inandıran aşka;
Hani ben inandıramamıştım ya, bilemezmişim sevgiyi!
Çok içtiğimden değil, son sıralar sarhoşum,
Sebebi belli, bariz senin yüzünden!
Belki giderler diye, her şeyin geldiği yeri öğrenir olmuşum;
Şarap, üzümden; hayat, hüzünden...
Gel, bir kere daha yemin edelim,
Benim yüzümü şeytan görsün...
Seninkini ise gören cennetlik olsun!
Gel, bir kez daha söz verelim,
Dilim, adını söylerse lal olsun!
Gözüm, gözüne bakarsa kör olsun!
Gel, bir defa daha ant içelim;
Senin derdin, benim olsun,
Benim derdim, zaten sen isen...
Ölüm bizi ayırana dek, ayrılık konuşsun,
Aşıklar bir köşede dans ederken,
Bizde hüznün, son tangosu!
-
SEVDİĞİN ŞARKININ EN GÜZEL BÖLÜMÜ
Radyoda rastladım yine bu gün, en sevdiğin şarkıya,
Gözlerim doldu, tam anlamıyla, dinleyemedim...
Ama zaten; kalbimde; hep o şarkı çalıyorsa;
Dinlesem de, dinlemesem de; dinlemiş gibiyim!
Sahi, neden; sevdiğin şarkıyı, bunca sevdim ben?
Belki de, o anlatıyor, senin bana imkansızlığını...
Sen tam anlamıyla kusursuz, ve baştan savma ben;
Bir birimizi tam anlayamadık, kimse bizi tam anlayamadı!
Sevdiğim şarkının, en güzel bölümünde, adeta sen varsın...
Hayalin, ta orada, dokunamıyorum...
Yazdığım kitabın, en özel mısralarında, bir yerlerde saklısın;
Tarafından okunamıyorum!
-
BIRAK; AŞK KONUŞSUN...
Şimdi, tekrardan anlatamam sana;
Defalarca anlattım çünkü!
Ne kadar delice sevdiğimi;
Şiirler tükettim; adına!
Şarkılar yazdım yoluna...
Seni ne kadar sevdiğimi mi soruyorsun?
Ben sustum, bırak; aşk konuşsun...
Gözlerim anlatır belki sana; inanmasan da;
Her bakışımda, parıldıyor...
Bu kalpte, senden başkası anılmıyor!
Seni ne kadar sevdiğimi mi soruyorsun?
Ben sustum, bırak; aşk konuşsun...
Sözlerim az gelir anlatmama; diller, yetersiz;
Kalpteki yerinde, bence; benzersiz!
Bu kalp sayende; tüm her şeyden arınıyor!
-
YOKSUN SEN...
Şimdi baktım; yoksun yine odamda,
Belki bir rüya gördüm, uyandım son anda...
Halbuki ne güzeldi; tam da tenin, baş ucumda;
Gururunu yensen, geri dönsen ne olur?
Sabahların inan, hiç neşesi yok,
Öğlenlerin, zaten, hiç geçesi yok...
Sensizliğin gündüzü - gecesi yok;
Her an batıyorsun tenime, bilsen; ne olur?
Uyandığım zaman; yanımda olsan ne olur;
Gitme demekle, bir kere kalsan; ne olur?
Yoksun sen belki şu an yanımda ama;
Aklım halen yanımda; kalbim halen yanımda!
-
KARLA KAPLI...
Seni ilk kez bu kadar üzgün gördüm;
Demek ki, sende; mutsuzsun...
Ayrılık, bir beni etkiledi sanmıştım oysa;
Sen de benim kadar; umutsuzsun!
Barışır mıyız diye, düşünüyorsan geceleri;
Binlerce kez söylüyorsan, aynı heceleri...
''Seviyorum''lar, ''Ölüyorum''lar, hiç fayda etmiyorsa sende de;
Ne de olsa, tüm aşklar kalpte göreceli!
Karla kaplı umutlar, masamda;
Güneş ışığı, uzakta, tuzakta...
Senle, ben asla; bir birimizin olamayız;
Bunu okumuştum; yazdığın masalda!