badboyserkan
08-09-09, 22:17
http://img338.imageshack.us/img338/4285/125x90imagesstoriesahme.jpg (http://img338.imageshack.us/i/125x90imagesstoriesahme.jpg/)
Enteresan bir devirdeyiz. Herkes kendince “star”, ama aslında kimse değil. E hayat daha hızlı akarken, insan teknolojiye bu kadar yenilirken, internet sayesinde her şeye bu kadar kolay ulaşılır ve tüketilirken, herkes bir şekilde şarkı söyleyebilirken eskiden olduğu gibi yıldızların ortaya çıkması zor. Türkiye 70’ler ve 80’lerde pek çok “star” çıkaran bir ülkeyken (gerçi dünyada da aynı durum söz konusu) 90’lardan elimizde bir Tarkan kaldı yadigâr. O’nun da neden hala yıldız olduğunu 1 Ağustos gecesi Harbiye Açık Hava Tiyatrosu’nda verdiği konserde bir kez daha anladık. Bir “star elektiriği” vardır denir ya işte o Tarkan’da kesinlikle var. Sahneye çıkışıyla beraber izleyen herkesi sahnenin içine alıveriyor bir kere. Samimiyetine inanıyorsunuz sonra. Ailenizin bir bireyi gibi kucaklamak istiyorsunuz. Elinizde büyümüş bir çocuk gibi… Bu yüzden bir sahiplenme içine giriyorsunuz. Tıpkı Harbiye Açık Hava Tiyatrosu’ndaki binlerce kişi gibi…
Geçtiğimiz sene de Tarkan’ı aynı yerde izlemiş biri olarak bu seneki kalabalığa da şaşırdım. Muhteşem bir coşku içindeki kalabalık, merdivenler dolu olmak üzere yine Tarkan’ı bekliyordu. Normalde konserlerin ilk 4-5 şarkısı hatta ilk yarısı daha sakin geçer ve ikinci yarıda seyirci olaya dahil olur. Tarkan da ise ilk saniyeden itibaren harika bir eşlik etme hali, vardı. Seyirci her şeye hazırdı.
Tarkan bu sene diğer konserlerinden farklı olarak şarkılarının akustik düzenlemeleriyle seyircisinin karşısındaydı. Tarkan’a göre şarkıların “en organik halleri”ni söylediği gecede, bu yenilikten dolayı tedirgin olduğu da gözleniyordu. Zira sürekli “yeni bir şey” denediklerinin altını çizdi ki kimse yadırgamasın. “Kuzu Kuzu” ile başlayan konser “Şımarık” la ikinci şarkı olmasına rağmen zirveye çıktı. Ancak bundan sonrasında ufak aksamalar yaşandı.
Sahnede gayet formda, abartısız, baştan sona doğru şarkı söyleyen bir Tarkan vardı ancak onu destekleyecek faktörlerde biraz sorun vardı. İlk olarak, prova yapıldığı halde orkestra ikiye bölünmüş gibiydi. Bazı şarkılarda iki ayrı tondan giriliyor Tarkan da durumu kurtarmak için hiç bozuntuya vermeden eşlik etmeye çalışıyordu. Hele konserin sonlarında söylediği “Vay Anam Vay”ı tanıyamadım. Yeni düzenlemeden kaynaklıydı desek o da değildi, resmen şarkı bir tantana olarak başladı ve bitti. İkinci madde ise şarkı seçimleri ve daha çok sıralamalarıyla ilgili kısımdı. Yaptığı albümlerin en azından 3 tanesi baştan sona bilinen bir sanatçı biraz daha sürpriz şarkılara yer vermeliydi. Gerçi “bazı şarkıları hep unutuyoruz onlara bu gece yer verdik” dedi ama unutulan şarkılardan biri Tarkan’a göre “Dön Bebeğim” olunca beklentilerimizi küçülttük. Zira bu şarkı en çok bilinen ve her konserde söylediği şarkılardan biriydi. “Ölürüm Sana”da yer alan “Unut Beni” ve İnci Tanem” ise sürpriz sayılabilirdi çünkü bunları o albümden bu yana sahnede söylememiş. Oysa asıl sürpriz “Gitti Gideli, Aşk, Beni Anlama, Yandım, O’na Sor, Her Nerdeysen, Gitme” gibi şarkıları söyleseydi yaşanacaktı. Tarkan bu şarkıları yok saydı, belki 10 senen sonra da bunlara yer verir. Ayrıca “Taş” ve “Sen Başkasın” gibi şarkılar alaturka bölüme son derece uygun olduğu halde yok sayıldı yine. İlk albümü “Yine Sensiz”i anmadı bile. O albümden “Kıl Oldum Abi” değilse bile “Selam Ver, Kimdi, Sarıl Bana” gibi şarkılar söylenebilirdi.
Tarkan son dönemde yaptığı Orhan Gencebay destekli şarkısı “Uyan”ı konserin sonlarına doğru söyleyerek tempoyu çok düşürdü. Bu anlamda şarkı sıralamaları da yanlıştı. En fazla tepki alacağını bildiği “Hüp”ü ikinci yarının başlarında harcaması gibi. Tam hareketli, şarkılara geçerken bir anda yavaş bi şarkıyla seyirci dengesini kaybetti. Hele ilk yarının sonunda söylediği “Özgürlük İçimizde” tam bir sürprizdi ama kötü bir sürpriz. Zira bu şarkıyı Tarkan “Hazır Kart” için yapmış ve kontör alanlara kaseti hediye edilmişti. Oysa bu bir “Avea” konseriydi ve geceye çok daha yakışacak “Avea” için yapılmış “Ayrılık Zor”u söylemedi bile. Bu şarkıyı söylese ne seyirci baygınlık geçirir ne de sponsora tezat bir şey yapılırdı.
Konserin konsepti akustik olunca bazı şarkılar tamamen değişmişti. Güzel denemeler çıkmıştı ortaya. “Kır Zincirlerini” ilk kez sahnede yavaş bir şarkı olarak söylendi mesela. “Arada Bir”in alaturka hali de gayet sıcaktı. “Ölürüm Sana, Kış Güneşi, İkimizin Yerine, Dudu” gibi şarkıları da bu gruba dahil edebiliriz.
Sahne hakimiyeti baştan sona, her şeye rağmen, çok iyi olan Tarkan, ne olursa olsun bir yıldız gibi sahneden indi. “Starcık”ların dolaştığı bir piyasada gerçekten nasıl yıldız olunur bunu gösterdi. “Akustik” olayının ayarını biraz fazla kaçırsa da hayranlarını konsere geldikleri için mahcup etmedi. Ancak bir sürpriz bekleyen sevenleri biraz buruk döndüler. Çünkü bültenlerde söylendiği gibi ne yeni şarkısını ilk kez söyledi ne de desteklediği yeni isim Emir’le bir şarkı söyledi. Buna rağmen moraller bozulmadı, alandan mutlu olarak ayrılındı.
Tarkan’dan sonra bu ülkenin başka bir “star”ı da olmadı ve olmayacak, bu da net olarak anlaşıldı.
http://img338.imageshack.us/img338/406/tarkan3x.jpg (http://img338.imageshack.us/i/tarkan3x.jpg/)http://img30.imageshack.us/img30/3941/tarkan1x.jpg (http://img30.imageshack.us/i/tarkan1x.jpg/)
Ahmet Kamil TAŞKIN / Muzik Gazetesi
http://www.muzikgazetesi.com/section-blog/39-ah-kam/173-tarkan.html
Enteresan bir devirdeyiz. Herkes kendince “star”, ama aslında kimse değil. E hayat daha hızlı akarken, insan teknolojiye bu kadar yenilirken, internet sayesinde her şeye bu kadar kolay ulaşılır ve tüketilirken, herkes bir şekilde şarkı söyleyebilirken eskiden olduğu gibi yıldızların ortaya çıkması zor. Türkiye 70’ler ve 80’lerde pek çok “star” çıkaran bir ülkeyken (gerçi dünyada da aynı durum söz konusu) 90’lardan elimizde bir Tarkan kaldı yadigâr. O’nun da neden hala yıldız olduğunu 1 Ağustos gecesi Harbiye Açık Hava Tiyatrosu’nda verdiği konserde bir kez daha anladık. Bir “star elektiriği” vardır denir ya işte o Tarkan’da kesinlikle var. Sahneye çıkışıyla beraber izleyen herkesi sahnenin içine alıveriyor bir kere. Samimiyetine inanıyorsunuz sonra. Ailenizin bir bireyi gibi kucaklamak istiyorsunuz. Elinizde büyümüş bir çocuk gibi… Bu yüzden bir sahiplenme içine giriyorsunuz. Tıpkı Harbiye Açık Hava Tiyatrosu’ndaki binlerce kişi gibi…
Geçtiğimiz sene de Tarkan’ı aynı yerde izlemiş biri olarak bu seneki kalabalığa da şaşırdım. Muhteşem bir coşku içindeki kalabalık, merdivenler dolu olmak üzere yine Tarkan’ı bekliyordu. Normalde konserlerin ilk 4-5 şarkısı hatta ilk yarısı daha sakin geçer ve ikinci yarıda seyirci olaya dahil olur. Tarkan da ise ilk saniyeden itibaren harika bir eşlik etme hali, vardı. Seyirci her şeye hazırdı.
Tarkan bu sene diğer konserlerinden farklı olarak şarkılarının akustik düzenlemeleriyle seyircisinin karşısındaydı. Tarkan’a göre şarkıların “en organik halleri”ni söylediği gecede, bu yenilikten dolayı tedirgin olduğu da gözleniyordu. Zira sürekli “yeni bir şey” denediklerinin altını çizdi ki kimse yadırgamasın. “Kuzu Kuzu” ile başlayan konser “Şımarık” la ikinci şarkı olmasına rağmen zirveye çıktı. Ancak bundan sonrasında ufak aksamalar yaşandı.
Sahnede gayet formda, abartısız, baştan sona doğru şarkı söyleyen bir Tarkan vardı ancak onu destekleyecek faktörlerde biraz sorun vardı. İlk olarak, prova yapıldığı halde orkestra ikiye bölünmüş gibiydi. Bazı şarkılarda iki ayrı tondan giriliyor Tarkan da durumu kurtarmak için hiç bozuntuya vermeden eşlik etmeye çalışıyordu. Hele konserin sonlarında söylediği “Vay Anam Vay”ı tanıyamadım. Yeni düzenlemeden kaynaklıydı desek o da değildi, resmen şarkı bir tantana olarak başladı ve bitti. İkinci madde ise şarkı seçimleri ve daha çok sıralamalarıyla ilgili kısımdı. Yaptığı albümlerin en azından 3 tanesi baştan sona bilinen bir sanatçı biraz daha sürpriz şarkılara yer vermeliydi. Gerçi “bazı şarkıları hep unutuyoruz onlara bu gece yer verdik” dedi ama unutulan şarkılardan biri Tarkan’a göre “Dön Bebeğim” olunca beklentilerimizi küçülttük. Zira bu şarkı en çok bilinen ve her konserde söylediği şarkılardan biriydi. “Ölürüm Sana”da yer alan “Unut Beni” ve İnci Tanem” ise sürpriz sayılabilirdi çünkü bunları o albümden bu yana sahnede söylememiş. Oysa asıl sürpriz “Gitti Gideli, Aşk, Beni Anlama, Yandım, O’na Sor, Her Nerdeysen, Gitme” gibi şarkıları söyleseydi yaşanacaktı. Tarkan bu şarkıları yok saydı, belki 10 senen sonra da bunlara yer verir. Ayrıca “Taş” ve “Sen Başkasın” gibi şarkılar alaturka bölüme son derece uygun olduğu halde yok sayıldı yine. İlk albümü “Yine Sensiz”i anmadı bile. O albümden “Kıl Oldum Abi” değilse bile “Selam Ver, Kimdi, Sarıl Bana” gibi şarkılar söylenebilirdi.
Tarkan son dönemde yaptığı Orhan Gencebay destekli şarkısı “Uyan”ı konserin sonlarına doğru söyleyerek tempoyu çok düşürdü. Bu anlamda şarkı sıralamaları da yanlıştı. En fazla tepki alacağını bildiği “Hüp”ü ikinci yarının başlarında harcaması gibi. Tam hareketli, şarkılara geçerken bir anda yavaş bi şarkıyla seyirci dengesini kaybetti. Hele ilk yarının sonunda söylediği “Özgürlük İçimizde” tam bir sürprizdi ama kötü bir sürpriz. Zira bu şarkıyı Tarkan “Hazır Kart” için yapmış ve kontör alanlara kaseti hediye edilmişti. Oysa bu bir “Avea” konseriydi ve geceye çok daha yakışacak “Avea” için yapılmış “Ayrılık Zor”u söylemedi bile. Bu şarkıyı söylese ne seyirci baygınlık geçirir ne de sponsora tezat bir şey yapılırdı.
Konserin konsepti akustik olunca bazı şarkılar tamamen değişmişti. Güzel denemeler çıkmıştı ortaya. “Kır Zincirlerini” ilk kez sahnede yavaş bir şarkı olarak söylendi mesela. “Arada Bir”in alaturka hali de gayet sıcaktı. “Ölürüm Sana, Kış Güneşi, İkimizin Yerine, Dudu” gibi şarkıları da bu gruba dahil edebiliriz.
Sahne hakimiyeti baştan sona, her şeye rağmen, çok iyi olan Tarkan, ne olursa olsun bir yıldız gibi sahneden indi. “Starcık”ların dolaştığı bir piyasada gerçekten nasıl yıldız olunur bunu gösterdi. “Akustik” olayının ayarını biraz fazla kaçırsa da hayranlarını konsere geldikleri için mahcup etmedi. Ancak bir sürpriz bekleyen sevenleri biraz buruk döndüler. Çünkü bültenlerde söylendiği gibi ne yeni şarkısını ilk kez söyledi ne de desteklediği yeni isim Emir’le bir şarkı söyledi. Buna rağmen moraller bozulmadı, alandan mutlu olarak ayrılındı.
Tarkan’dan sonra bu ülkenin başka bir “star”ı da olmadı ve olmayacak, bu da net olarak anlaşıldı.
http://img338.imageshack.us/img338/406/tarkan3x.jpg (http://img338.imageshack.us/i/tarkan3x.jpg/)http://img30.imageshack.us/img30/3941/tarkan1x.jpg (http://img30.imageshack.us/i/tarkan1x.jpg/)
Ahmet Kamil TAŞKIN / Muzik Gazetesi
http://www.muzikgazetesi.com/section-blog/39-ah-kam/173-tarkan.html